Egipskie Dynastie późny okres 747 – 30 pne
dwudziesta piąta Dynastia 780 – 656 pne
rodzimi książęta Kush (nubia – współczesny Sudan) podbili zdegenerowany Egipt i ustanowili się dwudziestą piątą dynastią. Przywrócili Egiptowi jego starożytne zwyczaje, przekopali stare teksty, zbudowali budowle religijne w Tebach i ożywili zwyczaj pochówków w piramidach. Taharka wspierała opór Palestyny przeciwko królowi Asyrii Sennacherybowi, ale syn Sennacheryba, Esarhaddon, pokonał armię Taharki. Memphis zostało zdobyte wraz z Królewskim haremem. Po wycofaniu się Esarhaddona z Egiptu taharka powrócił ze swojego schronienia w Górnym Egipcie i dokonał masakry asyryjskich garnizonów. Panował nad Egiptem, dopóki nie został pokonany przez syna Esarhaddona, Aszurbanipala, po czym uciekł na południe do Nubii, gdzie zmarł i został pochowany w Wielkiej Piramidzie w Nuri.
- Alara
- Kashta
- Piy 747-716
- Szabako 716-702
- Szabatka 702-690
- Taharka 690-664
- tantarnani 644-656
664-525 p. n. e.
Psamtek i zjednoczył Egipt, uwolnił go od Asyryjczyków i zapoczątkował dynastię Saitów. Zreformował rząd Egiptu i usunął ostatnie ślady rządów Kuszyckich.
Psamtek i Amose II przeprowadzili liczne programy budowlane, w tym projekt Neko II łączący Morze Czerwone i Nil kanałem. Neko II pokonał armię Jozjasza z Judy, ale później został pokonany przez babilońskie armie Nabuchodonozora.
- Neko I 672-664
- Psamtek 1 644-610
- Neko II 610-595
- Psamtek II 595-589
- Psamtek II 589-570
- Amose II 570-526
- Psamtek III 526-525
XXIII Dynastia 525-404 p. n. e.
Kambyzes II, król Persji, podbił Egipt. Otrzymał pomoc od Polikratesa z Samos, greckiego sojusznika Egiptu. Pomagali mu także Arabowie, którzy dostarczali wodę swojej armii do przeprawy przez pustynię Synaj. Cambyses wygrał bitwę pod Pelusium (525 p. n. e.) w Delcie Nilu, a następnie zdobył Heliopolis i Memfis. Po tych klęskach egipski opór upadł.
w 518 p. n. e.Dariusz i odwiedził Egipt, który wymienił jako kraj zbuntowany, być może z powodu niesubordynacji jego gubernatora Aryandesa, którego skazał na śmierć.
- perscy władcy Egiptu
- Kambyzes 525-522
- Dariusz i 522-486
- Kserkses 486-465
- ArtaxerxesI 465-424
- Dariusz II 424-405
- Artakserkses II 405-359
XXIII Dynastia 404-399 p. n. e.
przez prawie dekadę Amyrtakus prowadził bunt przeciwko panowaniu perskiemu. Po śmierci Dariusza II ogłosił się królem i ponownie ustanowił rodzimą monarchię w Egipcie. Niewiele wiadomo o nim, poza tym, że jego stolica znajdowała się w Sais w delcie i udało mu się potwierdzić swoją władzę aż na południe, aż do starej granicy Egipskiej w Asuanie. Był jedynym królem z dwudziestej ósmej dynastii.
- Amyrtacus 404-399
XX IX Dynastia 399-380 pne
Egipt byl teraz wolny od obcych panstw i nastal okres konsolidacji i odbudowy. Po śmierci Neferytów i doszło do walki o władzę, w której Hakor wyszedł na prowadzenie. Podczas czternastoletnich rządów wykonał wiele prac budowlanych. W 389 p. n. e.zawarł traktat z Atenami przeciwko Persom i z pomocą greckich najemników odparł kilka ataków Persów.
- Neferites i 399-393
- Hakor 393-380
- Neferites II 380
380 – 343 p. n. e.
Nektanebo i panował osiemnaście lat, a w tym czasie Egipt został najechany przez armię Persów i Greków. Początkowo udało im się przytłoczyć Egipcjan, ale Nectanebo rozpoczął kontratak i pokonał ich.
jego syn Takos, przy wsparciu greckich najemników, ruszył przeciwko Persom, próbując zdobyć Syrię. Niestety, stał się niepopularny, gdy podniósł podatki, aby zapłacić za tę przygodę.
- Nectanebo i 380-362
- Takos 362-360
- Nectanebo II 360-343
trzydziesta pierwsza Dynastia 343 – 332 p. n. e.
pierwsza próba podboju niepodległego od 404 p. n. e. Egiptu przez Artakserksesa zakończyła się niepowodzeniem. Próbował ponownie kilka lat później i pokonał Nektanebo II pod Pelusium w delcie Nilu. Mury egipskich miast zostały zniszczone, jego świątynie zostały splądrowane, a Artakserkses powiedział, że zabił byka Apis własnymi rękami. Dariusz III był ostatnim królem imperium perskiego.
drugi okres perski
- Artakserkses III 343-338
- Arses 338-336
- Dariusz III 336-332
Aleksander Macedoński (Aleksander Wielki) 332-323 p. n. e.
w listopadzie 332 p. n. e. Aleksander wkroczył do Egiptu, a lud przyjął go jako swego wybawiciela od Persów. W Memfis złożył ofiarę Apisowi, Świętemu bykowi Egipskiemu i został ukoronowany tradycyjną podwójną koroną faraonów. Założył miasto Aleksandria, w pobliżu zachodniego ramienia Nilu.
okres Ptolemejski 305 – 30BC
Ptolemeusz i wyróżnił się jako godny zaufania dowódca wojsk pod wodzą Aleksandra i podczas soboru w Babilonie, który nastąpił po śmierci Aleksandra, zaproponował, aby prowincje wielkiego imperium zostały podzielone między generałów. Został gubernatorem Egiptu, a następnie jego królem i zabezpieczał granice Egiptu przed wrogami zewnętrznymi. Zwyciężył Egipcjan, odbudowując ich świątynie, które zostały zniszczone przez Persów i złożył dary Egipskim bogom, a także egipskiej szlachcie i kapłaństwu. Założył także Muzeum (Mouseion), wspólne miejsce pracy dla uczonych i artystów oraz założył słynną bibliotekę w Aleksandrii. Ptolemeusz II zbudował słynną latarnię morską na wyspie Pharos, niedaleko Aleksandrii, która była jednym z siedmiu cudów starożytnego świata. Ostatnim faraonem była kobieta-słynna Kleopatra VII Thea Filopator. Jej próby utrzymania niepodległości Egiptu i odnowienia jego chwały były skazane na zagładę. Wszystkie wielkie cywilizacje starożytnego świata śródziemnomorskiego poddały się niepodważalnej władzy Rzymu.
- Ptolemy I 305-285 (Soter I) General of Alexander
- Ptolemy II 285-246 (Philadelphus)
- Ptolemy III 246-221 (Euergetes I)
- Ptolemy IV 221-205 (Philopator)
- Ptolemy V 205-180 (Epiphanes)
- Ptolemy VI 180-145 (Philometor)
- Ptolemy VII 145 (Neos Philopator)
- Ptolemy VIII 170-116 (Euergetes II)
- Ptolemy IX 116-107 (Soter II)
- Ptolemy X 107-88 (Alexander I)
- Ptolemy XI 80 (Alexander II)
- Ptolemy XII 80-51 (Neos Dionysos)
- Cleopatra VII 51-30 (Philopator)
- Ptolemeusz XV 44-30 (Cezarion)